Alvorens we Duitsland afdalen en de verscheidene wijngebieden aandoen wil ik U eerst informeren over de regel en wetgeving die geldt voor de Duitse wijnen. De Duitse wijnwetgeving die in 1971 is ingevoerd had als bedoeling de consument duidelijke informatie te verstrekken. Aangezien dit in de praktijk allesbehalve het geval is, probeer ik de grootste misverstanden met dit artikel weg te nemen.
Twee categoriëen Duitse wijn
De Duitse wijnwet onderscheid twee hoofdcategorieën Duitse wijn, te weten Tafelwein en Qualitätswein. Deutscher Tafelwijn is van eenvoudig niveau en geeft onderdak aan subcategorie Landwein die iets hoger gesitueerd is.
In principe nog niet veel geks vergeleken met de Franse wetgeving, echter bij de Qualitätswein komt er in Duitsland verandering in.
Deze noemer geeft onderdak aan 2 subcategorieën, die oplopend in kwaliteit als volgt worden benoemd: Qualitätswein bestimmter Anbaugebiet (QbA) en Prädikatswein. Afhankelijk van het oogstjaar kan de hoeveelheid van de hoogste kwaliteit, de Prädikatswein, in uitzonderlijke rijpe jaren oplopen tot wel 80%, daarentegen vormen zij in slechte oogstjaren minder dan 10%.
Prädikatsweinen worden gedefinieerd door hun primaire mostgewichten van laag naar hoog zijn dit Kabinett, Spatlese, Auslese, Beerenauslese, Eiswein en Trockenbeerenauslese. Het mostgewicht staat niet in verband met de kwaliteit, maar geeft louter een indicatie over het potentiële alcoholgehalte.
Ook de eventuele zoetheid van de wijn doet hier niet ter zake. Met name geldt dit voor de Kabinett, Spätlese en Auslese.
Trocken, halbtrocken, Selection en Classic
Al deze predikaten kunnen zowel droog als zoet smaken. Dit in tegenstelling tot vroeger wanneer de hogere predikaten automatisch zoeter werden. Om de consument toch goed te infomeren vermeld men vaak een smaakaanduiding als trocken of halbtrocken.
Daarnaast streeft men de laatste jaren naar een verbetering van het imago van Duitse wijnen. Om vreemde reacties te vermijden voor een aanduiding als Auslese trocken is er de Selection in het leven geroepen. Daarnaast verstaat er ook de aanduiding Classic. Deze profielwijnen staan garant voor harmonische droge wijnen gemaakt van de traditionele druivenrassen die horen bij het gebied.
De "lage" van Duitse wijnen
Daarnaast komt U regelmatig op het Duitse etiket “lage”tegen. Letterlijk betekend dit ligging ofwel plaats van de wijngaard.
Van groot naar klein is dit onder te verdelen in Bereiche, Grosslagen en Einzellagen. Een Einzellage heeft per definitie een meer uitgesproken karakter dan een Grosslagen.
Een ernstige tekortkoming in dit systeem is dat de gebruikte benaming niet aangeven of je met een Gross- of Einzellagen te maken hebt. Daarnaast is bij de Einzellagen voorzichtigheid gebonden. Op de eerste plaats omdat er in totaal ruim 2.600 lagen zijn en maar een klein deel hiervan is maar werkelijk van uitzonderlijke kwaliteit.
Ten tweede is het grondbezit van de lagen vaak over tal van producenten verdeeld wat ervoor zorgt dat het niet noodzakelijk hoeft te zijn dat men een homogeen terroir te maken heeft.